Συνέντευξη στη Lavart!

https://www.lavart.gr/omnia-ena-ergasthri-sto-kentro-ths-thessalonikis-gia-olous/

Το θεατρικό εργαστήρι ΟΜΝΙΑ, φέτος κλείνει ένα χρόνο λειτουργίας. Ένας χώρος θεατρικής εκπαίδευσης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, καθώς διαθέτει τμήματα ενηλίκων, αρχαρίων και προχωρημένων, εφηβικό και παιδικό. Λίγο πριν την έναρξη μαθημάτων της φετινής χρονιάς, μιλήσαμε με την ιδιοκτήτρια του ΟΜΝΙΑ, Ελεονώρα Αϊβαζίδου, αλλά και με τις δύο ακόμη διδάσκουσες, Ευανθία Σωφρονίδου και Νόνικα Μαλκουτζή, σχετικά με την φιλοσοφία και τους στόχους του εργαστηρίου.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Το θεατρικό εργαστήρι ΟΜΝΙΑ φέτος έκλεισε ένα χρόνο λειτουργίας. Ένα όνειρο χρόνων, η δημιουργία του δικού σας χώρου, έγινε πραγματικότητα. Τι έδειξε αυτός ο χρόνος και με τι συναισθήματα χρωματίστηκε;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Πράγματι το εργαστήρι θεάτρου OMNIA ολοκλήρωσε έναν χρόνο ύπαρξης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν μέσα στην προηγούμενη χρονιά ήταν σίγουρα έντονα. Μεγάλη χαρά να βλέπεις ένα όνειρό σου να πραγματοποιείται. Αγωνία στην αναμέτρηση με τις δυνάμεις σου και στο αν θα κάνεις σωστά και προσεκτικά βήματα στις επιλογές σου και στον τρόπο αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων που μπορεί να προκύπτουν. Αλλά πάνω απ’ όλα περηφάνια, όπως ένας γονιός βλέπει το παιδί του να μεγαλώνει και ξέρει ότι οι κόποι και οι αγωνίες του προίκισαν το παιδί του με όλα τα εφόδια, για να γίνει καλύτερο. Κάπως έτσι και τα συναισθήματά μου με το OMNIA, γιατί είναι κι αυτό παιδί της δημιουργίας.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Το εργαστήρι διαθέτει και τμήματα αρχαρίων. Σπουδαστές οι οποίοι δεν προέρχονται από το χώρο και πραγματοποιούν εκεί την πρώτη τους επαφή με το θέατρο, πόσο εύκολο είναι να «ξεκουμπώσουν» και να ανοιχτούν στα μαθήματα υποκριτικής, κινησιολογίας και τραγουδιού;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Το τμήμα των αρχαρίων αφορά οποιονδήποτε θέλει να έχει μια πρώτη ουσιαστική επαφή με την τέχνη του θεάτρου. Δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποια προηγούμενη εμπειρία με το χώρο αυτό, το μόνο που χρειάζεται να έχει κανείς, είναι όρεξη και διαθεσιμότητα. Για να αποφασίσει κανείς να παρακολουθήσει μαθήματα σε ένα θεατρικό εργαστήρι, προφανώς έχει προηγηθεί μια εσωτερική ανάγκη να ανακαλύψει νέους τρόπους έκφρασης, συνεργασίας και δημιουργικότητας. Ωστόσο, κάποιοι είναι λιγότερο έτοιμοι, με περισσότερα μπλοκαρίσματα και ανασφάλειες, ενώ άλλοι βουτάνε και ανοίγονται πιο εύκολα. Ο καθένας έχει τους δικούς του χρόνους μετάλλαξης. Έργο του δασκάλου είναι να μπορεί να διακρίνει τις ποιότητες και τη διαφορετικότητα του καθενός και να βρει τους κατάλληλους τρόπους για το προσωπικό «ξεκλείδωμα» του καθενός.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Το θέατρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την έννοια της ομάδας. Οι ενήλικες, οι έφηβοι ή τα παιδιά το κατορθώνουν γρηγορότερα;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Το θέατρο, όπως πολύ σωστά είπατε, είναι ομαδικό «άθλημα». Η εμπειρία μου, μου έχει δείξει πως τα παιδιά είναι πιο ανοιχτά ακόμα στην αλληλεπίδραση με τους άλλους, το βλέπουν περισσότερο σαν παιχνίδι και αυτό είναι λυτρωτικό και απελευθερωτικό. Οι ενήλικες συνήθως είναι πιο «μαγκωμένοι», σχετικά με την έκθεση και την εμπιστοσύνη.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Εδώ και χρόνια ασχολείστε και με την διδασκαλία υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού, ορθοφωνίας και θεατρικού τραγουδιού και, πλέον, διαθέτετε και το δικό σας εργαστήρι. Σίγουρα οι μαθητές σας κερδίζουν πολλά από εσάς και την επαφή τους με το θέατρο, εσείς τι αποκομίζετε μέσα από αυτή την διάδραση μαζί τους;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Για μένα το θέατρο και ειδικότερα η ενασχόληση με τη διδασκαλία πάνω σε αυτό, είναι πηγή ανατροφοδοσίας. Καμιά φορά αυτό που αποκομίζω είναι δεκαπλάσιο από αυτό που εγώ προσφέρω. Για να διδάσκει κανείς πρέπει να είναι τόσο ανοιχτός, ώστε να αφήνεται να μαθαίνει και ο ίδιος. Κάθε μάθημα προβλέπεται αποκαλυπτικό. Έχεις να κάνεις με ζωντανά πλάσματα που κουβαλάνε τους δικούς τους μικρούς κόσμους και εσύ καλείσαι να είσαι εκεί σαν μια εστία και ταυτόχρονα αδιάκοπη πηγή έμπνευσης. Αναμετριέσαι με τον εαυτό σου καθημερινά. Δεν πειράζει αν δεν ξέρεις την απάντηση σε μια ερώτηση που θα σου τεθεί, (θα την ανακαλύψετε μαζί), αυτό που πειράζει είναι να μην είσαι εκεί 100% τη στιγμή του μαθήματος.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Έχετε προγραμματίσει σεμινάρια που θα πραγματοποιούνται καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους και περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα που σχετίζεται, φυσικά, με το θέατρο. Σε τι αποσκοπούν αυτά τα σεμινάρια και ποιος μπορεί να τα παρακολουθήσει;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Η επιλογή των σεμιναρίων που διεξάγονται στο OMNIA, γίνεται μετά από σοβαρή σκέψη και επιλογή. Είναι σημαντικό να βρίσκονται σε κοινούς άξονες με αυτούς που πρεσβεύει το OMNIA και η μεθοδολογία του. Γι’ αυτό και οι καλλιτέχνες που καλούνται για τα σεμινάρια έρχονται να προσφέρουν κάποια ειδική γνώση και εμπειρία πάνω σε τομείς του θεάτρου συμπληρωματικά με τα μαθήματα του εργαστηρίου. Ο καθένας μπορεί να έρθει να τα παρακολουθήσει (εξαρτάται βέβαια κάθε φορά από τις απαιτήσεις του εκάστοτε σεμιναρίου), αλλά για τους μαθητές του εργαστηρίου η παρακολούθησή τους προτείνεται και διατίθεται με ειδική έκπτωση για αυτούς.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Μέσα από τις θεατρικές τεχνικές καλλιεργείται η επικοινωνία τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους άλλους. Έχετε δει «μεταμορφώσεις» στους σπουδαστές σας κατά την παρακολούθηση των εργαστηρίων;

Ελεονώρα Αϊβαζίδου – Όπως είπα και παραπάνω, ο καθένας έχει τους δικούς του χρόνους για την προσωπική του μετάλλαξη. Μην ξεχνάμε ότι και η πεταλούδα από κάμπια ξεκίνησε. Όλοι αλλάζουν μέσα από την ενασχόλησή τους με το θέατρο. Το ερώτημα έγκειται στο κατά πόσο είναι διατεθειμένος κανείς να αντικρίσει και να αποδεχτεί τον νέο εαυτό.

 Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Ανήκετε στο δυναμικό της ομάδας του ΟΜΝΙΑ. Τι είναι αυτό που σας κέρδισε και αποφασίσατε να συνεργαστείτε με την Ελεονώρα Αϊβαζίδου;

Ευανθία Σωφρονίδου – Με την Ελεονώρα μας συνδέει μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης, αλλά και συνεργασίας που μετράει χρόνια. Επομένως με χαρά δέχτηκα την πρόσκλησή της.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Έχετε ένα βιογραφικό πάνω στις τέχνες που περιέχει ένα μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων. Χορός, κίνηση, τραγούδι, θέατρο. Πόσο αλληλεπιδρούν όλα αυτά μέσα από κάθε δουλειά σας;

Ευανθία Σωφρονίδου – Ο χορός, η κίνηση, το τραγούδι και ο λόγος, είναι θεμελιακά υλικά σύστασης της θεατρικής πράξης. Σε μια ολιστική προσέγγιση του θεάτρου λοιπόν, όλες αυτές οι δυνατότητες, λειτουργώντας σαν συγκοινωνούντα δοχεία, συγκλίνουν σε μια πιο ολοκληρωμένη μορφή έκφρασης. Άλλωστε ο σύγχρονος ηθοποιός οφείλει να είναι ένα «πολυεργαλείο» και για τον ίδιο και για τους συνεργάτες

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Έχετε διδάξει κίνηση και θεατρική αγωγή σε σχολές χορού, Δήμους και θεατρικά εργαστήρια. Ποιο είναι το δικό σας ζητούμενο, ο στόχος σας, κάθε φορά που αναλαμβάνετε μια ομάδα;

Ευανθία Σωφρονίδου – Η επιστροφή στην παιδικότητα, γιατί είναι ίσως ο μόνος δρόμος πέραν της φιλοσοφίας, για να ανακαλύψει ο άνθρωπος τις ουσιαστικές καταβολές της ποιητικότητας της ύπαρξής του.

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Ξεκινάτε φέτος μια νέα συνεργασία με το εργαστήρι ΟΜΝΙΑ στο παιδικό και εφηβικό τμήμα. Ποια είναι τα συναισθήματα και οι στόχοι της νέας αυτής συνεργασίας για εσάς;

Νόνικα Μαλκουτζή – Θα αφήσω εδώ , χωρίς επεξεργασία, το πρώτο μου αυθόρμητο συναίσθημα. Ευγνωμοσύνη…Επειδή υπάρχουν άνθρωποι, σαν την Ελεονώρα Αϊβαζίδου, που τολμούν από το «τίποτα» να φτιάξουν κάτι. Ένα κάτι, που δεν αφορά μόνο τους ίδιους . Ένα κάτι για όλους. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος της έμπνευσής τους… Επειδή μου δίνεται η ευκαιρία μέσω του θεατρικού εργαστηρίου OMNIA, να συνεχίσω το έργο μου με τα παιδιά. Βιώνω μία περίοδο έμπνευσης με «τίτλο», από τη ζωή προς τη ζωή. Και εάν η ζωή δεν είναι τα παιδιά μας, τότε ποια είναι; Στόχος λοιπόν, είναι να μοιραστώ αυτή την έμπνευση με τα παιδιά και τους συνεργάτες μου. Ένα φωτισμένο δούναι και λαβείν.

 Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Τι είναι αυτό που σας αγγίζει περισσότερο στις νεαρές ηλικίες;

Νόνικα Μαλκουτζή – Περισσότερο απ’ όλα στον άνθρωπο, με αγγίζει η βαθιά καρδιά, ανεξαρτήτου ηλικίας. 

Μαρία Καστανάρα (Lavart) – Σύμφωνα με την εμπειρία σας, τι είναι αυτό που έχουν περισσότερο ανάγκη τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες και με ποιο τρόπο το εντάσσεται στο μάθημά σας;

Νόνικα Μαλκουτζή – Αποδοχή. Ας μου επιτρέψετε να επιστρέψω πίσω στο χρόνο, τότε, στο πρώτο μας κλάμα. Σκέφτομαι γι’ αυτή την πρώτη κραυγή και αναρωτιέμαι. Ήταν μόνο η ανάγκη για τροφή , ή και η ανάγκη για ύπαρξη; Μήπως τελικά είχαμε περισσότερη ανάγκη από την ανταπόκριση της μητέρας σ’ αυτό το πρώτο μας κλάμα, ώστε να νιώσουμε πως προσδιοριζόμαστε; Είμαστε; Υπάρχουμε; Όταν ένα παιδί νιώσει πως υπάρχει, είναι αποδεκτό, ανήκει κάπου, τότε ξεκινά και η ελευθερία του. Από τις ρίζες ακόμη. Μόλις νιώσει αποδεκτό, τότε επιτρέπει στον εαυτό του να πεινάσει. Ξεκινώντας από την τροφή σε πρώιμο στάδιο και εν συνεχεία στην πνευματική εξέλιξή του, στην τόσο παρεξηγημένη πείνα της παιδείας. Στόχος είναι, να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον, μέσα από στοχευμένα θεατρικά , μουσικά , εικαστικά παιχνίδια, στο οποίο το παιδί να μπορεί να «Είναι’. Και μόλις το παιδί νιώσει ελεύθερο, τότε συμβαίνουν θαύματα! Στο ίδιο, στους γύρω του και κατ’ επέκτασιν στον κόσμο. Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος αλλάζει!